BT-12 September ’87 – sp

Hab’ ich das wieder?

Met veel moeite hijs ik me voor de zoveelste keer deze zomer in mijn te kleine regenoverall. Ritsen dicht, klittenband aandrukken, kraag dicht, het lukt allemaal net. Dan blijkt dat mijn contactsleuteltje nog in de achterzak van mijn spijkerbroek zit. Hab’ ich das wieder? 
‘t Kan nog lulliger. Een collega motorrijder wil van een camping vertrekken, al zijn bagage zit al op de motor en hij zoekt zijn contactsleutel. Dan herinnert ie zich dat ie de sleutels in het zakje in de tent heeft laten zitten. Zeker te veel door mekaar gedronken de avond ervoor. 

Aller comme les sapeurs pompiers – Gaan als de brandweer. Als uw uitspraak van de franse taal goed is zult u gemerkt hebben dat het rijmt. Mocht je ‘em horen in Frankrijk dan weet je nu dat ik em geïntroduceerd heb. Merci becaucoup.

Ik heb een paar duitsers gevraagd of er een duitse versie van ‘hebikdatweer’ bestaat maar die bestaat dus niet. We stonden in/aan een bar te lullen, het was erg gezellig en ik heb een uur lang geprobeerd ‘Hab ich das wieder’ te introduceren in de duitse taal maar ik vrees dat het niet gelukt is. Of het wel of niet lukt kun je altijd pas na een tijdje zeggen. Een amsterdams-duits pratende amsterdammer die een paar keer in Duitsland moest werken bemerkte bij zijn tweede bezoek tot zijn grote verbazing dat zijn duitse collega’s de uitdrukking ‘Kein Punkt’ gebruikten om te zeggen dat iets geen probleem was/zou zijn. De uitdrukking ‘Hab ich das wieder?’ echter, vergde te veel uitleg en humor die je uit moet leggen werkt al niet meer. Misschien komt dat omdat Duitsers sowieso weinig gevoel voor humor hebben. Ik pleeg in internationaal gezelschap wel eens een harde boer te laten na het nuttigen van een koolzuurhoudend drankje waarna ik mij in perfect engels verexcuseer voor mijn ‘german accent’. Iedereen lacht dan behalve de aanwezige duitsers. Een paar jaar geleden rij ik op mijn Trident zonder te betalen langs een kassa van de franse autoroute. De persoon in de auto voor mij betaalt waarna de slagboom omhoog gaat en wij rijden erlangs. Ik vestig een nieuw record op de kwart mijl (categorie 750 cc driecilinder met duopassagier en bagage) teneinde politiemannen in Renaults voor te blijven. Na ongeveer een kilometer passeren wij een duits stel, ook op een zwarte motorfiets, veel bagage en zwarte jekkers met witte jethelmen en brillen. Met een beetje pech zijn zij dus aangehouden en hebben uit moeten leggen waarom ze zonder te schokken de autoroute af wilden. Haben Sie das wieder. Deutscher sind ja immer den Schwanz.
Tip: Natte handschoenen, sokken en laarzen kun je – als je een beetje geduld hebt-onder de hete lucht-droge handen blazers houden die zich in veel wegrestaurants in de toiletten bevinden. 
Met een beetje mazzel zijn hotelhouders of campingbazen bereid je natte spullen in een (hete lucht) droogmachien te stoppen. Ik mocht in een hotel in Nancy zelf zo’n ding bedienen en heb toen de man weg was mijn laarzen er ook in gestopt. Die schopten gevaarlijk hard tegen het doorzichtige plastic deurtje maar gelukkig bleef het heel. Zul je net zien.

Share this: